-
Toksyczne metale ciężkie – tykająca cicha bomba w Twoim organizmie
-
Rtęć – jedna z najbardziej toksycznych substancji na naszej planecie
-
Aluminium – praprzyczyna chorób neurologicznych mózgu
-
Ołów i końskie dawki witaminy D3
-
Żelazo i anemia. Czy suplementacja żelazem na receptę w ogóle ma sens?
-
Metale ciężkie, rtęć, PCB i ryby. Które ryby są bezpieczne, a których lepiej unikać jak ognia?
-
Skorowidz występowania metali ciężkich
-
Szczepionki, a choroba przewlekła
-
Toksyny są wśród nas. Czy warto z nimi walczyć? Cz. 1
-
Toksyny są wśród nas. Skorowidz Toksyn. Cz. 2
-
PROTOKÓŁ – Detoks metali ciężkich
-
PROTOKÓŁ – Oczyszczanie zębów i amalgamatów rtęciowych – Procedura IAOMT
Ołów to metal wysoce toksyczny, czy to wdychany, czy połykany. A wdychamy go przecież codziennie z pobliskiej ulicy. Ołów wpływa na prawie każdy narząd i układ ciała człowieka. Główna przyczyna toksyczności ołowiu leży w jego zdolności do zaburzania pracy enzymów, akumuluje w tkankach miękkich i kościach, uszkadzaniu układu nerwowego i krwi. Wraz z rtęcią i aluminium, przyczynia się do powstawania chorób neurologicznych mózgu. Szczególnie szkodzi dzieciom – nawet w przypadku znormalizowanego w wyniku leczenia stężenia we krwi może u nich dojść do trwałego uszkodzenia mózgu.
Powyższe informacje większości osób są znajome. Mało kto jednak wie, że ołów pozostaje w silnym związku z witaminą D, która dosłownie wzmacnia jego wchłanianie w organizmie. Przeczytaj poniższy artykuł, aby dowiedzieć się szczegółów.
Wchłanianie i występowanie ołowiu
Ze wszystkich metali ciężkich, co ciekawe, statystycznie kumulujemy najwięcej ołowiu. Wyraźnie to obserwuję w biorezonansie. Mamy z nim styczność na co dzień wdychając powietrze wraz ze spalinami z ulicy.
Wchłanianie ołowiu jest największe w dzieciństwie
Ołów (jak i pozostałe metale), dziedziczymy w spadku.
Ołów wyjątkowo łatwo przedostaje się przez łożysko do płodu. Stanowi to ogromne zagrożenie dla płodu. Łożysko właściwie spełnia funkcję odżywczą i absolutnie nie chroni dziecka przez jakimikolwiek toksynami, które posiada w organizmie matka.
Niemowlęta mogą wchłonąć nawet 50% ołowiu z żywności, kurzu lub zanieczyszczonej wody, podczas gdy względnie zdrowe dorosłe osoby pochłaniają tylko 5-10%. W związku z tym..
W młodym organizmie ołów może wyrządzić największe szkody.
Gdzie jeszcze występuje ołów, znajdziesz w tym artykule:
Wpływ ołowiu na nasze zdrowie
Pod koniec XIX wieku odkryto zjawisko zatrucia ołowiem. Od tego czasu użycie ołowiu wycofano z wielu zastosowań przemysłu. Tymczasem ołów dalej jest wszechobecny w naszym codziennym otoczeniu.
Kumulacja ołowiu w organizmie prowadzi do zaburzenia aktywności wielu enzymów, procesów energetycznych oraz funkcji białek strukturalnych (synteza białek).
Większość z nas nie doświadczy ostrego zatrucia ołowiem – są to przypadki zarezerwowane dla osób mających zawodowo styczność z ołowiem na co dzień. Jednak u większości osób nadmiar ołowiu ma charakter przewlekły. Niemniej jednak ten “nieinwazyjny” sposób zatrucia potrafi mocno namieszać w naszym zdrowiu.
Najlepiej udokumentowany został wpływ ołowiu na:
- układ oddechowy
- stres oksydacyjny
- syntezę hemu
Nadmiar ołowiu powoduje:
- zaburzenia układu pokarmowego (bóle brzucha, zaparcia, kolki jelitowe, nudności, słodki smak w ustach)
- wypadające włosy
- łamiące się paznokcie
- obniżone ciśnienie krwi
- obniżenie temperatury ciała (zimne stopy, zimne ręce)
- obniżenie poziomu witaminy D3 w organizmie
- niewydolność nerek
- niewydolność krążenia
- zawał mięśnia sercowego
- uszkodzenie układu nerwowego (otępienie, drażliwość, bóle głowy, drżenie mięśni, halucynacje, zaburzenia pamięci i koncentracji)
- zaburzenia w układzie krwi (anemie, retykulocytoza, miażdżyca i wiele innych)
- zaburzenia w gospodarce wapniowej (obniżenie poziomu wapnia)
- “ołowiana cera” (żółtoszare zabarwienie skóry)
Ponadto ołów jest mutagenny i może powodować raka i choroby neurologiczne mózgu takie jak:
- Parkinson
- Alzheimer
- depresja
- demencje
Powolna cyrkulacja ołowiu w organizmie
- Ołów osadza się w pęcherzykach płucnych i górnych drogach oddechowych.
- W pierwszej kolejności przedostaje się do wątroby, nerek, płuc i serca, przez co osłabia te organy.
- Następnie do skóry i mięśni.
- Ostatecznie do kości, gdzie gromadzi się już przez całe życie.
Gdy organizm jest przeciążony ołowiem:
- natychmiast spada wchłanianie witaminy D3
- obniża się temperatura ciała
Sytuacja jest statystycznie typowa dla większości ludzi, gdyż kumulujemy w organizmach naprawdę znaczne ilości ołowiu.
Ołów vs. witamina D3
Obniżenie witaminy D3 w skutek przeciążenia ołowiem jest celowe. To naturalny obronny mechanizm organizmu na zatrucie tym metalem. Dzieje się tak zwłaszcza u osób, u których w organizmie brakuje wapnia i fosforu.
Witamina D3 podnosi więc wchłanianie i poziom ołowiu we krwi. Inaczej mówiąc..
Dostarczając do organizmu końskich dawek witaminy D3 (powyżej 10tys IU dziennie) - dosłownie trujesz się ołowiem.
Nasuwa się więc pytanie.. Czy aby, tak dzisiaj modne, ekstremalne dawki witaminy D3 to w ogóle dobry pomysł?
Związek ołowiu z wapniem, fosforem i żelazem
Przed nadmiernym wchłanianiem ołowiu zabezpieczają nas:
- wapń
- fosfor
- żelazo
których niestety bardzo często w organizmie nam brakuje.
Obniżenie poziomu wapnia, fosforu i żelaza dwa do trzykrotnie zwiększa wchłanialność ołowiu w organizmie.
U zdrowych ludzi (bez mineralnych niedoborów) wchłanianie ołowiu wynosi 10%.
U osób z niedoborami wapnia i fosforu i żelaza wchłanialność ołowiu wynosi aż 63%!
Niestety.. zdrowi ludzie są jak dinozaury – już dawno wyginęli. Nie ma osób, którym niczego by w organizmie nie brakowało.
Badania nad ołowiem, wapniem i fosforem
Przeprowadzono badania, w których podawano osobom z niedoborami 200mg wapnia i 140mg fosforu. Okazało się, że wchłanialność ołowiu z 63% spadła do przysłowiowych 10%.
WNIOSEK: Wapń i fosfor zabezpieczają nas przed nadmiernym odkładaniem ołowiu w kościach i w tkankach.
Jak pozbyć się ołowiu?
Najlepszą metodą na pozbycie się z organizmu ołowiu, poza tradycyjnym detoksem metali ciężkich, jest dożylna chelatacja kwasem EDTA.
-
Toksyczne metale ciężkie – tykająca cicha bomba w Twoim organizmie
-
Rtęć – jedna z najbardziej toksycznych substancji na naszej planecie
-
Aluminium – praprzyczyna chorób neurologicznych mózgu
-
Ołów i końskie dawki witaminy D3
-
Żelazo i anemia. Czy suplementacja żelazem na receptę w ogóle ma sens?
-
Metale ciężkie, rtęć, PCB i ryby. Które ryby są bezpieczne, a których lepiej unikać jak ognia?
-
Skorowidz występowania metali ciężkich
-
Szczepionki, a choroba przewlekła
-
Toksyny są wśród nas. Czy warto z nimi walczyć? Cz. 1
-
Toksyny są wśród nas. Skorowidz Toksyn. Cz. 2
-
PROTOKÓŁ – Detoks metali ciężkich
-
PROTOKÓŁ – Oczyszczanie zębów i amalgamatów rtęciowych – Procedura IAOMT
Źródła:
-
Bruce Fife – Jak pokonać Alzheimera, Parkinsona, SM i inne choroby neurologiczne, 2014
-
David Perlmutter, Carol Colman – Księga zdrowia mózgu, 2014
-
Anthony William – Medical Medium – Secrets Behind Chronic&Mystery Illness, 2015
-
Nenah Sylver tom 1 – Podręcznik Rife’a – Katalog częstotliwości pasożytów, 2013
-
Stefan Rastocny – Biorezonans i inne techniki terapeutyczne, 2017
-
Hulda Regehr Clark – Kuracja życia, 2006
-
Amy Myers – The Autoimmune Solution, 2015
-
Alessio Fasano – Leaky Gut and Autoimmune Diseases, 2011
-
William Joel Meggs – The Inflammation Cure, 2003
-
Andreas Moritz, Rak nie jest chorobą, 2011
-
Iwona Wierzbicka – Jedz świadomie i pozbądź się wszelkich chorób – część 2, 2015
-
Stephan, Ph.D. Cooter – Beating Chronic Illness, 1995
-
Andreas Moritz – Ponadczasowe tajemnice zdrowia i odmładzania – Tom I, 2013
-
Andreas Moritz – Ponadczasowe tajemnice zdrowia i odmładzania – Tom II, 2013
-
Jerzy Zięba – Ukryte Terapie CZ.1, 2014